Laatste vije Weekend

Het laatste vrije weekend van mijn werk vakantie hier in Suriname.
Volgende weekend zit ik in Galibi. Wat brengt de dag voor mij. Besloten om vandaag eens naar de vlindertuin te gaan in Lelydorp.

Om even voor negen uur vertrokken naar heiligenweg, alwaar de NVB busjes staan opgesteld naar alle uithoeken van het land. Gevraagd welke bus ik moest nemen en deze werd mij gewezen. Een rood met witte die om 10 uur zou vertrekken. Soms heeft de bus de traditionele kleur, zodat je duidelijk kan zien van welke compagnie hij is. De fiets dus vast gezet aan een hekwerk, stel je voor dat hij gestolen word en even gewacht tot het bijna tijd is. Later dacht ik laat ik maar alvast gaan zitten dat is beter dan staan. En ik had nu nog de keus waar ik wilde zitten. Een raam aan de chauffeur kant. Al snel liep de bus vol met allerlei soorten mensen. Vrouwen die op de markt hun spullen hadden gekocht, man met het bekende vogelkooitje in zijn hand en gezinnen met kleine kinderen. Ook waren er nog enkele jongen meiden. De chauffeur liep buiten ronde de bus en gaf de vervoer bewijzen af aan de linker kant en die moest het even door geven aan de andere reizigers die op de zelfde hoogte zaten. Het middenpad was inmiddels ook omgetoverd in zitplaatsen door dat er een klapbankje zit. Ruim voor de officiële vertrektijd vertrok de bus. 20 minuten te vroeg.

Eerst kris kras door de stad, misschien om de opstoppingen te ontwijken, want er kon toch niemand meer er bij. Al snel ging het met een vaart over de snelweg Paramaribo uit. Na een half uurtje dacht ik laat ik maar eens vragen waar ik er uit moet. Gelukkig net op tijd, want ik was al in Lelydorp en stond bijna voor de halte. Een jonge dame riep hard naar de chauffeur “STOPPEN” en nu had hij het gehoord. Mijn roep ik wil uitstappen hoorde hij blijkbaar niet. Nu met de taxi verder, want het is nog 5 km verder.

Op de plek van bestemming kaartje gekocht en op naar binnen. Eerst de dooie (dag/nacht ) vlinders) , motten, kakkerlakken, sprinkhanen etc. gezien. Nu naar de vlindertuin zelf. Op mijn gemak rond gekeken en gezeten, tot dat ik een bel hoorde. Enkele andere gingen de tuin uit en ik dacht ach kijk even wat er aan de hand is. Stond daar een gids voor een rondleiding door het bos en naar de kweekkassen van de vlinders. Gaande weg hoorde je allerlei dingen van de vlinders. De tuin kweek ze om door te verkopen aan ander vlindertuinen daar ze enkel van bepaalde planten houden en die niet ergens anders kunnen leven. We hebben de eiertjes gezien, rupsen en de cocons waar dan de vlinders uiteindelijk uitkomen. Ze leven niet lang, gemiddeld maar 10 tot 14 dagen.

Ook was er nog een kweek ruimte voor slangen, die als voer levende ratten kregen en die werden daar ook gekweekt. Er was ook nog een kweek van landschildpadden en ook die werden geëxporteerd naar andere dierentuinen en dieren winkels, net zoals de slangen. Dat waren trouwens wurg slangen. We waren net op tijd terug want er kwam een regenbui over en de gids vertelde dat het daarom zo heet was. Dat is altijd een voorbode van een regenbui. Gelukkig zat ik net in het restaurant te wachten op mijn snack van 3 gefrituurde dingen. Nadat dit genuttigd was weer even terug naar de vlindertuin.

Nu naar de uitgang waar ik de dame achter de kassa vroeg of zij mijn taxi weer kon bellen en dat deed ze. Hij was er binnen enkele minuten, en heeft me voor de bushalte afgezet. Hier stond net een bus klaar om te vertrekken. Dit was niet er een van de NVB maar een privé busje. In een sneltrein vaart ging het naar Paramaribo en bij iedere persoon die langs de kant stond toeteren om te kijken of die mee wilde. Dus niet afgezet waar ik opgestapt ben maar eerder. De rest moeten lopen. Kwam nog langs de markthallen en daar nog even kleine banaantjes gekocht want die zijn het lekkerst.

Zondag de dag dat de “heer” rust, dus ik ook. Nou rust, eerst de was doen, gelukkig is die snel droog in dit klimaat. En om 13.00 heb ik een afspraak met een Surinaamse dame. Zij wil advies hebben over een verbouwing die moet plaatsvinden in haar huis. Na de lunch op mijn gemak er heen gefietst. Kom ik daar klop op de deur werd er niet open gedaan. De buurvrouw vertelde dat ze nog naar de kerk was. Gelukkig stond er een stoeltje dus zij ik dan wacht ik wel even. Onder tussen had de buurvrouw de vrouw gebeld en zij vertelde dat ze er kwam. In de plaats van de vrouw kwam de dochter, en zij verzorgde mij met een schaaltje zoute nootjes en wat drinken.

Evan later kwam ook de vrouw thuis uit de kerk, en zij verontschuldigde zich omdat de kerk uitliep. Nu vertelde ze waar het over ging en we gingen naar binnen. Hier nam ik het geheel in mij op en nadat ze vertelde het waarom kon ik volgens mij een goed advies geven eerste voorstel leverde een kleinere woonkamer op, waarop de vrouw ook nog vertelde dat eventueel ook het kleine balkon er bij betrokken mocht worden. Dat gaf een heel ander idee. Waar bij het grootste deel nu op het balkon kon komen waardoor er een mogelijkheid bestond om ook het balkon nu iets te verplaatsen waardoor er toch nog een nieuwe badkamer, toilet en was tafel en een deur gemaakt kon worden naar het nieuwe balkon. Zij was hier heen blij mee en zou dit voorstel aan de timmerman voorleggen voor een prijsopgave.

Hierna hebben we nog ruim gesproken over vrijwilligerswerk en hoe je daar aan komt. Blijkbaar zoekt zij ook vrijwilligers die in Frans Guyana een recreatie complex willen helpen oprichten. Ik heb gezegd dat er heel veel van dit soort organisaties zijn die misschien kunnen helpen en gaf mijn email adres zodat ik haar email kon door sturen naar de Belgische jonge dame die het misschien in België kon doorgeven. Want tenslotte spreken ze in F rans Guyana Frans. Na afscheid genomen te hebben nog even een milkshake gehaald en daarna terug voor de was af te halen en opvouwen. Strijken doe ik wel aan het lichaam volgende keer beter.