Natuur dagje

Vandaag het 5e weekend dat ik hier in Paramaribo verblijf.

Het programma voor vandaag weet ik absoluut niet daar het een verrassingstocht gaat worden. We hebben afgesproken met de beheerder van de Kennedy stichting die ons rondrijd. Samen met Fleur, en Miriam en Birthe, welke ik ontmoet heb tijdens het uitje naar de Browns berg. Fleur kwam naar mij toe en samen zijn we naar de stichting gereden. Om 10 vertrokken en eerst de twee meiden opgehaald bij mij nieuw werkadres.

Hierna op pad door de binnenwegen richting het district Para. Onderweg nog twee stoppen gemaakt, in Lelydorp, voor de nodige inkopen, voor de inwendige magen en drinken. Ondanks dat de beheerder, Hr. Abraham, al de nodige flessen water en sinas/sprite had in de koelboxen. Onderweg zagen we diverse krakkemikkige huisjes totaal ontdaan van enig likje verf, en hier en daar een plank verrot. Maar wel stond er een slee van een auto voor de deur. Blijkt dat de gemiddelde Surinamer meer belang hecht aan uiterlijk vertoon dan aan zijn woning. Een grote blitse auto flat screen tv etc. hebben zijn voorkeur. Wij zouden zeggen een huis is waarde vast maar dat zien zij anders. We kwamen net in het district Para aan waar de laatste treinen stonden opgesteld die Suriname in het verleden rijk was. Afgelopen jaar zijn de meeste wrakken opgeruimd omdat afgelopen jaar de onafhankelijks viering daar gevierd was.

Verder ging het nu richting de Nationale luchthaven. De weg die ik kon herinneren was er een van zeer slecht met gaten en verkeersdrempels. Maar nu reden we over een mooie geasfalteerde weg. Op de luchthaven was het uitgestorven, ondanks dat het een internationale luchthaven was.

Onderweg vertelde de gids van allerlei dingen zoals de goede en slecht dingen die Bouterse geregeld heeft. Subsidie voor stichtingen van hulpbehoevende gratis medische verzorging voor kinderen tot 16 jaar en oudere dan 60. Maar ook de foute december moorden. Die hoogst waarschijnlijk weer in de rechtszaal uitgezocht gaat worden dit jaar. Langzaam aan ging het richting het stuwmeer van Suriname W.J. v Blommesteinmeer.
Afgelopen week was hij er ook al maar mocht niet op de rechter kant komen en daar was het mooiste uitzicht. Hier rond gewandeld en leuke foto’s gemaakt.

Terwijl we net terug liepen naar de auto zagen we in de verte een regenbui aan komen en we voelden al snel druppels. Dat is jammer zei de gids want als het net is kan ik jullie niet het gevoel geven van de echte binnenlanden omdat dan de weg te onbegaanbaar is. Maar laten we voor de zekerheid even kijken, misschien valt het mee.
Wij op weg, en zodra we van het asfalt af waren zag hij al plassen op het rode klei grond liggen. Dat voorspeld niet veel goeds, maar we rijden nog een klein stukje verder. Gelukkig viel het verderop wel mee, en zijn we verder de binnenlanden ion geweest. Leuke foto’s gemaakt en nadat de auto stil was gezet kon je de bosgeluiden goed horen. Het mooist was het geluid van de bos agent, een vogel, die een zeer herkenbaar geluid maakt dat je vooral hoort in natuurseries. Helemaal mooi werd het toen er ook nog een tweede vogel hem ging beantwoorden. Nadat we op de rode kleiweg gekeerd waren, ging het richting een klein recreatie gebied.

Hier zijn we een tijdje gebleven. Eerst even gegeten van dat wat we hadden meegenomen uit Lelydorp, Herrie Herrie, en hierna het water in. Zwemmen kon je niet echt het was denk ik maximaal 60 cm diep. Hierna kwam er een touw werk dat de vissen piranha’s tegen moest houden. Nu had ik daar niet veel vertrouwen in daar de gaten nog al groot waren en het net af en toe onder water lag, in plaats van er boven. Maar goed het mocht de pret niet drukken en heb dan ook even heerlijk er in gelegen. Dat koelde wel lekker af. Net na 6 uur werden gemaand te verdwijnen anders moesten we nog een overnachting betalen, en dat was niet de bedoeling. De er naar toe en terug was nog slechter dan de eerst naar Browns Berg. Een zandweg met grote kuilen en gaten. Op een paal die de koeien tegen hield, de eerste die we zagen, zat een roofvogel ons aan te staren. Voordat we de camera’s gericht hadden was hij al weer opgevlogen.

Nu was er alleen nog maar een snelle asfaltweg naar Paramaribo. Maar we hadden ons vergist in de gids. Hij nam ons nog even mee naar Domburg een mooie route langs de Suriname rivier waar we net in gezwommen hadden. Er waren mooie uitkijkjes en vergezichten. Ook kwamen we nog langs White Beach en over Bridge. Beide ook recreatie gebieden waar veel stedelingen kwamen uit rusten.
Om daar te komen moet je vroeg uit de veren want er gaat slecht 2 keer per dag een bus heen. ! om 8.00 en 0m 16.00 en een uur later terug. Mis je hem, pech dan moet je een taxi nemen. Doordat we deze omleiding genomen hadden bleek dat een goed idee te zijn geweest want bij de aansluiting op de weg naar de3 stad stond daar een file van heb ik jouw daar. Nu nog even de twee meisjes afzetten en dan terug naar ons vertrek punt. Hier zijn Fleur en ik op de fiets gestapt en naar huis gereden.
Aldaar hebben we de afspraak gemaakt om de foto’s die gemaakt zijn uit te wisselen zodra ik bij Hr. Abrahams geweest ben om zijn foto’s op de memory stick te zetten.
Voldaan en moei van een mooie dag te rusten gegaan.

Zondag, de dag dat iedereen rust. Zelfs de Surinamers, want dit is de enige dag dat er niet gewerkt word. Normaal werken ze 6 dagen. Dus pas ik mij snel aan doe vandaag alleen de was en ga nog wat drinken in de stad met wat lekkers er bij.

Tijdens de werkdagen was het me opgevallen dat er in de winkels enorm veel personeel rondloopt. Als voorbeeld bv de Hema. Hier zijn een paar kassa's en in de winkel lopen een paar Hema mensen. Hier is het gebruikelijk dat in ieder gangpad drie mensen aanwezig zijn. Als je iets koopt dan is het de normale manier zoals bij ons. In iets kleinere winkels gaat het nog iets anders. Je koopt/zoekt iets uit, De verkoopster geeft je een papiertje met een nummer er op. Met dit papiertje ga je naar de kassa. Betaald en dan krijg je de rekening met een stempel er op. Dan ga je naar een ander loket of tafeltje en hier ligt jouw artikel. Nadat er gecontroleerd is dat er betaald op gestempeld staat krijg je bon een nieuwe stempel met afgegeven op. Deze samen met het artikel worde de bon in een zak gestopt en dan krijg je het mee.