Feestdag Pabh Holi

Maandag je zou verwachten dat er weer gewerkt gaat worden, maar niets is minder waar.

Vandaag is er een Nationale Feestdag van de hindoes genaamd Subh holi. Op deze dag vieren ze de overwinning van het goede op het kwade en dat gaat gepaard met veel kleurstof. Maar nu loop ik op de feiten vooruit.

Omdat ik gister nog al stom bezig was om de zonnebrand te vergeten is mijn dag naar White Beach in het water gevallen. Nood gedwongen uitgesteld om de huid de brood nodige rust te geven. Maar van uitstel komt geen afstel hoor! Dus een beetje rustige dag gehad.

Eerst op mijn gemak voor het appartement gezeten en kletsen met mijn buren. Koffie gedronken in de Waag in de stad. En vanmiddag naar mijn toekomstige hotel gefietst om te vragen of het een probleem is als ik mijn koffer eerder bij hun achter laat dan dat ik er slaap. Op de 12 April is mijn verblijf in het appartement over en dan ga ik meteen door naar Galibi voor twee dagen om de schildpadden hun eieren te zien leggen. Waar moet ik dan met mijn koffer heen? Nu daar in het Hotel dus. Het was geen probleem.

Nu maar wat drinken, maar dat blijkt een probleempje te zijn de bar is dicht en er staat ook niemand achter die hem open wil maken. Dan maar naar een ander toe. Pech hier verkopen ze alleen cola.
Uiteindelijk maar nar McDonalds want daar hebben ze tenminste Fanta met ijs.

Gelijk hierna maar gaan eten, maar voor dat ik aangekomen ben op de plek waar ik dat zou doen, zag en vooral hoorde ik een hels kabaal in de palmentuin, direct achter het presidentiele paleis. Ook hier was een stoet mensen en optreden, net zoals op het onafhankelijkheidplein, i.v.m. de Subh Holi. Ook hier liepen er heel veel gekleurde mensen rond die onder de kleur stof zaten. Eerst even gekeken naar allerlei optredens en uiteindelijk ook daar maar gegeten. Hierna was de pret over en werd het langzaam donker en ging het richting huis. Op de weg hierheen langs Burger King en gestopt voor een ijsje als toetje, mijn eerste want dat kennen ze hier niet zo.

Morgen weer, voor de zoveelste laatste dag, naar de Kennedy stichting om het verslag af te geven en omdat ik nog steeds niets gehoord heb van mijn contact persoon gelijk ook maar aan de slag om de over gebleven klusjes, als die er nog zijn, te doen.